Nieuwsspotten!De kosten van het Koningshuis
Afgelopen zaterdag (28 februari) verscheren er in verschillende media het bericht dat Zalm nu duidelijkheid heeft gegeven over de kosten van het koningshuis.
De Volkskrant deed dat met een vrij summier bericht. Dit bericht is vrijwel identiek aan de berichten van andere kranten, en ook aan het persbericht dat het Ministerie van Algemene Zaken daarover uit had gegeven. Kern van het bericht was dat het “huis der Koningin” ons in totaal, dus inclusief de kosten van de hofhouding, ons € 39 miljoen euro per jaar kost.
Alleen Trouw deed er nog een behoorlijke schep bovenop. Dit dagblad kopt dat het Koningshuis ons € 110 miljoen euro kost. Ze hebben er ook een staatje bij gezet met de uitsplitsing ervan. Alleen het artikel dat erbij wordt afgedrukt, is ermee in tegenspraak; dat zegt juist dat de grootste post van € 71 miljoen voor rekening van de verschillende andere departementen komen, want “andere staatsinstellingen draaien ook niet op voor hun eigen beveiliging, dus waarom het koningshuis wel, redeneert Zalm.”
Het komt er dus op neer dat degene die de kop van het artikel heeft gemaakt, de inhoud ervan niet heeft gelezen of begrepen. En dat is jammer, want daarmee wordt de lezer op het verkeerde been gezet.
Zelf vond ik het artikel erg verhelderend. Er is al lang een (typisch Hollandse) discussie gaande over de vraag of we niet goedkoper af zijn met een republiek. In dat geval zou de post “privé inkomen” waarschijnlijk lager zijn. Alle andere posten blijven waarschijnlijk gelijk. We zouden er echter wel de kosten van een periodieke presidentsverkiezing bij krijgen, en ook de kosten die de overdracht van de ene president naar de andere met zich mee brengt. Je hoeft maar eens te kijken naar het geldverslindende circus in de Verenigde Staten en je weet meteen dat zo’n overdracht een duur geintje is.
Echt veel democratischer is een gekozen president ten opzichte van een constitutioneel staatshoofd ook niet, al lijkt dat zo. Dat komt omdat we in feite alleen maar op de beloftes van de kandidaat-president stemmen, terwijl we in de meeste gevallen veel te weinig weten over het krachtenveld waarbinnen de president later moet opereren en de mate waarin hij of zij daartegen bestand is. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar Sarkozy, en we weten nu dat degene die er nu is toch een slagje anders is dan degene die de Fransen dachten te kiezen.
In ons land heeft de koningin relatief weinig in de melk te brokkelen. Maar we weten wel aardig wat we aan haar hebben. En we weten ook alvast wie onze toekomstige koning wordt. We moeten alleen nog even kibbelen over de vraag of Maxima nu prinses-gemaal of koningin moet worden.
Door Myra Ronner, 3 maart 2009
Reageer op dit artikel!